На влезот на Саемот во Белград се протегаше долга редица. И стари и млади. Дојдоа да се вакцинираат. Некој се пријавил, некој не го ни знаел тоа затоа што на времето не учеле на компјутер. Но, сите ја примија вакцината. Сепак, тие треба да чекаат половина час затоа што не беа поканети за овој ден. А оние закажаните – поминуваат многу побрзо. Но, не грижете се, сите се среќни.

Ова го пишува српски Курир во својата репортажа за вакцинирањето кое тече во таа соседна држава.

Доброволци има насекаде. Момчињата ги делат документите – согласностите за вакцинација, а девојчињата – топол чај со лимон. На крајот од редот, пристигнува Властимир Марјановиќ, тој се пријавил за вакцината и сè уште ја нема добиено поканата.

„Не би чекал повеќе. Еве ме, нека ми дадат било каква вакцина, се додека е вакцина“, вели тој.

Во редицата е и семејството Крсмановиќ. Мајката (48) ја примила вакцината ден претходно. Ќерката Андреа (19) и таткото пристигнаа вчера.

„Да, имам само 19 години, но најдобро е сите во куќата да се вакцинираат“, вели Андреа.

Пред нив е Драгослав Мартиќ (78).

„Не се пријавив. Немам компјутер, не знам како да работам на него. Јас сум дијабетичар и сакам веднаш да ми дадат кинеска вакцина“, вели неговата приказна.

Живојин Перовановиќ (84) ја напушта салата на белградскиот саем насмеан. Доби кинеска вакцина, бидејќи таа вчера беше единствената, пишува Курир.рс:

„Нема нешто што немам – шеќер, крвен притисок, астма. И едвај чекав да ја примам. Син ми ми донесе, рековме дека ја сакаме вакцината и ја добивме. Не ми недостасува ништо. Одам дома“, рече тој. 

Во салата се влегува преку шатор. Таму ја мерите температурата, ја пополнувате согласноста на табелите и влегувате внатре. Секој одмара 15-20 минути по вакцинирањето, за евентуално да нема, несакани ефекти. Има брза помош, каде велат дека немале несакани ефекти. 

Извор и фото: Курир.рс