Тврдењето дека Југославија нѐ разделила од Бугарија е еднакво на тврдењето дека Русија го разделила Тајван од Кина.

Прекројувањето на историјата почна со поедини историски личности за кои политичките партии кои беа на власт се обидоа да ги прикажат во друга светлина и да им дадат позитивен и патриотски призвук

Аматеризмот, политиканството и необразованоста го јадат и разјадуваат општеството и вистината. Секој може да си го толкува минатото и историјата како сака, но тоа може да го прави дома, за себе и своите блиски, а никако не смее и не може тоа да го прави од државничка функција на која го поставил народот. Политичарите можат да раководат со општествените процеси и да го унапредуваат општеството и положбата на граѓаните артикулирајќи ги нивните желби и интереси преку политиките и одлуките кои ги носат и спроведуваат. Но тие немаат право да се мешаат во работите кои не се во нивен делокруг на работење и надлежностите и кои се далеку од нивното познавање, знаење и наобразба. Недозволиво е извршната власт да се меша во секое делче на општественото живеење задирајќи во законодавната власт, судската власт, па сѐ до работата на историчарите, антикорупционерите  и фудбалерите.

Смешна е и ступидна потребата и обидите да се ревидира историјата преку политичко преправање на вистината, а за дневно-политички поени и аматерски популизам. Прекројувањето на историјата почна со поедини историски личности за кои политичките партии кои беа на власт се обидоа да ги прикажат во друга светлина и да им дадат позитивен и патриотски призвук. Почнаа панихиди, чествувања и воздигнувања на личности кои во историјата биле запаметени како крвници или разнебитувачи  на макеконскиот народ и на македонската кауза и биле носители на антимакедонски идеи.

По ваквите обиди на поедини политиканско-партиски структури дојде обидот за антиквизација на Македонија и македонската историја. Почна прекројувањето на корените, се кинеа нишките и врските кои го правеа македонскиот народ посебен и редок, се негираше сѐ со што се гордеевме. Преку ноќ словенските просветители не беа наши ниту ние влечеме корен од нив, сите духовни светилишта и сите светци станаа туѓи.

Кога на некого ќе му тргне од рака прекројување, фалсификување и глупирање тогаш нема крај па идеите и „успесите“ се нижат еден по друг. Од град на солидарност и град со душа Скопје, како главен град на една држава, стана лакрдија и град за потсмев кога проектантите и идеолозите на „Скопје 2014“ го украсија како Вилеров гоблен со барокно сулуди згради и кич споменици, канделабри и огради. Барокните накази никнуваа секаде а се правдаа со „мудрите“ зборови на сезнајниот пастир кој тврдеше дека македонскиот народ копнее по барокот кој го засакал преку Вилеровите гоблени.

И како да беше малку сето тоа што самите себеси без повод и причина си го направивме, некои политичари решија да си го смениме и името. Речено, сторено и покрај името на државата сменивме сѐ што претходните го сменија од словенско во античко. Сега менувањето од античко беше описно романтично па добивме автопат „Пријателство“, воин на коњ, а сите некако се чуствувавме како магариња. Новиот премудар пастир барок градбите на претходниот премудар пастир ги дополни со рококо историја. И најсветото нешто а тоа е антифашистичката војна и учеството на Македонците во неа стана предмет на прекројување, измислување и улизување. Нашата историја не е иста со другите народи, со некои е слична, но со некои е сосема различна. Ние со Бугарија немаме иста историја ниту во Првата ниту во Втората светска војна и не сме војувале на иста страна ниту целите ни биле исти. Ако Бугарија се прикажува како администратор во Македонија во Втората светска војна тогаш и Германија администрирала во Полска, Франција и уште десетина земји, а концентрационите логори сигурно биле трговски центри за Евреите.

Југославија е наше минато и тоа свето минато затоа што тогаш првпат се востановуваат темелите на македонската држава и секое негирање има далекусежни последици. Тврдењето дека Југославија нѐ разделила од Бугарија е еднакво на тврдењето дека Русија го разделила Тајван од Кина.

Рококо историјата промовирана од премудриот лидер е толку опасна и нелогична што му попречи и на долгодишниот лидер на истата партија и нејзин оснивач што мораше да излезе и јавно да се огради од ставовите на својот наследник. Нормално подлизурковците побрзаа да го одбранат лидерот со кој и самите до вчера се мајтапеа изјавувајќи дека екс лидерот е историја. И точно е дека поранешниот лидер е историја и ја градеше историјата на модерна Македонија со сите свои успеси и неуспеси и ќе остане запишан како човек кој успеал со своите претходници да ја сочува Македонија во едно многу тешко и мрачно време кое многу лесно можеше да не голтне. Како ќе бидат сегашниве запишани и во која историја останува допрва да се види.

(Звонко Давидовиќ е адвокат)

Izvor Nezavisen.mk