Се пишува нова историја меѓу Северна Кореја и САД

Тој е луд диктатор, кој не треба да биде во близина на нуклеарно копче. Разговорите за одвраќање и воздржаност се бесмислени. Овие стратегии можат да работат кога противникот е разумен играч. А кој може да го каже ова за лидерот на Северна Кореја Ким Џонг-ун, пишува уредникот на „Фајненшл тајмс“, Филип Стивенс.

Тоа се зборува во Вашингтон. Малкумина би оспориле дека Ким владее со еден од најрепресивните и нехумани режими во светот. Според повеќето показатели, веројатно е најлошото – со милиони кои останале гладни во име на нуклеарна опсесија и брутално потиснување на најнезначајниот знак на непослушност.

Сепак, САД направија грешка. Тие ја помешаа оваа немилост со психичка нестабилност. Ким Џонг-ун знае што прави. Како и оние околу него.

Минатата есен, делегација од севернокорејски претставници се состана со западните странски и одбранбени експерти при затворени врати во Швајцарија. Ова беа последните неколку тајни, а понатаму одрекувани, обиди во последниве години да се истражат изгледите за ставање крај на нуклеарната ситуација меѓу Пјонгјанг и меѓународната заедница.

Севернокорејците беа без интерес. Ким Џонг-ун ќе стави нуклеарна глава на интерконтинентална балистичка ракета. Не постои друг начин да се пренасочи американската „агресија“. Пјонгјанг никогаш нема да подлегне на меѓународни санкции – тема, на која дипломатите ги користеа истите зборови за Русија и Кина, како кон САД. Овој последен состанок заврши во ќор-сокак, но не и пред западните официјални претставници да забележат како однесувањето на нивните соговорници е во спротивност со сите познати стереотипи. Се работи за паметни луѓе.

За жал, Доналд Трамп се чувствува поудобно со нацртани карикатури на неговите противници. Претседателот на САД ја избегнува дипломатијата, искористувајќи ги предностите на Твитер. „Малиот човек ракета“ е неговиот опис на лидерот на Северна Кореја. „Моето копче е поголемо од твоето копче“ беше споредбата за нуклеарниот арсенал на двете страни. Неодамна Трамп го нарече Ким Џонг-ун „Лудо куче“. Пјонгјанг избувна со сопствени дефиниции – американскиот претседател е „сенилен стар човек“. Ако го ублажиме сето ова бела бучава, сепак, гледаме како Ким Џонг-ун го надмудри својот противник во секој случај.

Колку силно вреска Трамп, толку поверодостојно станува тврдењето на Северна Кореја дека нуклеарната нејзина програма е потребна политика во осигурување против американскиот план за промена на режимот. Дури пред Трамп да дојде во Белата куќа, САД – и светот – веќе плаќаа за говорот на поранешниот претседател Џорџ Буш за „оската на злото“.

Одлуката на севернокорејскиот деспот да испрати делегација на високо ниво, и тоа со мажоретки, на Зимската олимпијада во Јужна Кореја во голема мера беше најавено како победа. Но, тоа беше повеќе од тоа. Тоа беше „мастер клас“ по меѓународна дипломатија, кое веднаш направи САД да изгледаат слаби и, купувајќи си време, даде поттик на стремежот на Ким Џонг-ун кон нуклеарни ракети со голем дострел.

Целта беше очигледна – да се постават Вашингтон и Сеул едни против други и да се претстави почовечкото лице во Северна Кореја. Испраќајќи ја својата сестра Ким Јо-џонг, заедно со церемонијалниот шеф на државата Ким Јон-нам, севернокорејскиот лидер гарантираше голема покриеност во меѓународните медиуми. Неговата сестра не рече ништо јавно, но се насмевна во вистинските моменти – остро во спротивност со мрачното присуство на американскиот заменик-претседател Мајк Пенс.

Белата куќа беше отворена. Пенс пристигнаа во Сеул, инсистирајќи на тоа дека Вашингтон ќе започне преговори само ако Пјонгјанг ја запре својата нуклеарна програма. Тој замина, велејќи дека САД ќе седнат околу преговарачката маса без предуслови. До неодамна, Трамп вети дека ќе истури „оган и бес“ над Пјонгјанг. Сега, јужнокорејскиот претседател Мун Џе-ин се прашува дали да прифати покана за средба со Ким Џонг-ун.

Сеул нема илузии за природата на режимот на северот. Јужнокорејците нема да бидат измамени од Олимпијадата. Но, тие, исто така, знаат дека Ким има капацитет, според Трамп, да истури „оган и бес“ над Јужна Кореја.

Дипломатијата на Пјонгјанг, колку и да е цинична, ги замаглува некои од линиите за поделба. Како што разговараат двете страни, Трамп се соочува со регионален и меѓународен притисок да не го притиска копчето.

Северна Кореја нема речиси никакви пријатели меѓу американските сојузници, но Трамп ги изгуби шансите дури и за најмалата меѓународна поддршка за воена интервенција.

Ким Џонг-ун, од своја страна, сака признавање на држава со нуклеарно оружје пред да одлучи да преговара. Неколку месеци во кои Јужна Кореја и Вашингтон ќе спорат за тоа, може да му го даде времето што му треба.

Трамп сè уште може да започне превентивен напад, а Ким може да ја одигра својата рака. Но, нема добри воени опции. Експертите со пристап до плановите на Пентагон велат дека единствениот начин да се избегне одмазднички удар на Северна Кореја против Југот е САД да нанесат прв огромен нуклеарен удар. Ова е незамисливо, не само опасно.

Не постои добар крај на оваа приказна. Кина не сака да ризикува колапс на режимот преку санкции. Затоа, шансите се Пјонгјанг да ја направи својата ракета, со сите ризици, кои придружуваат понатамошно нејзино ширење. САД ќе останат со одвраќање и воздржаност. Фактот дека Ким Џонг-ун не е луд би бил најмала утеха.Lokalno.mk