Момо Капор- Како се губат пријателите
Момо Капор велеше дека секој треба да памети како го изгубил својот пријател.
– Како само завидувам на пријателства кои траат педесет години! Колку е потребно љубов, трпение, помирување со грешки, простување на слабостите.
Пријателите се губат на многи начини со тоа што ги крадат жените, ги краде работата, ги краде времето, ги краде смртта, ги краде некоја друга странска држава, ги крадат нивните деца, нивното име во весници, нивното лице на телевизија, ги краде тоа што сме го кажале за нив на трет пријател.
Поголемиот дел од нашите пријатели се вид на мизерни договори со совеста, бегство од осаменоста.
Ех,колку завудувам на пријателствата кои траат педесет години. Колку е само е потребно љубов, трпение, помирување со грешки, лукаво крадење време од работа, од амбиција, од времето со семејството и од попладневното спиење – колку е ова разбирање големо за да се одржи овој слаб, кршлив погон на пријателство меѓу двајцата старци кои се подолго од животот во “Majestic”, на пладне, по сите добри и лоши години! Двајца старци во “Majestic”, во 12:00-02:00, во текот на ноќта постари момчиња, секој ден се дружат на пладне,еднаш кафе плаќа едниот, а втор пат – другиот. Интересно е тоа што многумина за крајот на пријателство секогаш ги обвинуваат другите, никогаш себе. Многу малку од нас мислат за себе дека можеби имаат тежок темперамент или склоност кон нови пријателства. Што се однесува до мене, старите пријатели се вистински богатства во животот. Се разбира, како и другите, имам и нови пријатели, но повеќето од сите јас сакам да го задржам пријателство со оние старите кои се сеќаваат на мене кога имав темна коса и бев подложен на ѓаволштини.
