ИСПОВЕД НА АКТЕРКАТА ОД „ИВКОВА СЛАВА“: ЕВЕ ЗОШТО НЕ ГО ПРИЈАВИВ СИЛУВАЊЕТО!

Актерката Даниела Штајнфелд, во нејзиниот документарен филм „Zaceli me“ (Излечи ме), претставен на Филмскиот фестивал во Сараево, открива дека била силувана од моќен човек од филмската индустрија, поради што наводно ја напуштила Србија.

Даниела е најдобро запаметена од локалната публика за нејзината улога во еден од најпопуларните српски филмови, „Ивкова слава“ од 2005 година, во која ја играше убавата Мариола, девојката во која Светислав (Никола Ѓуриќко) беше заљубен.

Признанието на актерката го шокираше регионот.

Даниела зборуваше за ТВ Сараево за документарниот филм, велејќи дека била охрабрена да признае едвај кога филмот завршил со снимање.

– Идејата ми беше да направам филм за последиците од силување, сексуална злоупотреба, од гледна точка на жртвите и луѓето кои извршиле кривични дела. Кога направивме сиров материјал, првиот монтажен „тејк“ на наративот, во тој момент бев охрабрена да ја споделам мојата приказна. Дел од мојата приказна дојде во последен момент од изработката на овој филм – рече Даниела.

– Насловот „Zaceli me“ е директен повик до општеството да ја поддржи жртвата на силување во надминување на посттраумата. Едно е да се преживее страшната траума од сексуална злоупотреба, а друга работа да се надмине целиот ѕид на срамот и тишината во која треба да биде жртвата, затоа што има импликација дека жртва на силување или било какво сексуално злоставување, било да е тоа маж, жена или дете, дека тие направиле нешто или на некој начин придонеле за случување на злосторството – објасни таа.

– Не можете да натерате некој да ве силува. Со овој филм не би сакала да покажувам нешто графичко на некој сензационалистички начин, туку интимен портрет – дека ова е социјален проблем, културен проблем и дека пораката на филмот е моја, дека заздравувањето е многу едноставно, треба само да ги слушаме. жртвите. Луѓето, ако пријават или се доверат некого, нема да бидат осудувани – рече Даниела.

– Интересно е … Кога разговарав со жртвите на силување, направив околу 40 интервјуа во САД, луѓе кои извршиле различни видови на кривични дела – дали е тоа семејно дело или е кривично дело од страна на началникот на полицијата, или станува збор за војник во американската војска што бил силуван од колеги војници, овие злосторства се случуваат затоа што сторителите знаат дека можат да сметаат на тоа жртвите да молчат. Не бидете изненадени затоа што и мажите можат да го преживеат тоа, деца … Ова се најстрашните случаи. За мене беше најтешко да ги слушам и да сочувствувам со жртвите на силување, со луѓето кои извршиле ужасни злосторства … Ние интервјуиравме мажи во затвор и надвор од затворот. За мене беше многу полесно да интервјуирам луѓе што го извршиле злосторството, некако најдов начин да сочувствувам со нив. Можеби е чудно да се каже, но секогаш мислам дека има нешто многу страшно кај овие луѓе кога треба да направат вакви злосторства – рече Даниела.

– Не се осмелив да кажам никому што ми се случи во деновите по сексуалната злоупотреба. Јас сум многу бргу, во првите моменти по траумата мозокот „пресметува“ и гледа дека ако кажам некому, последиците од тоа ако пријавам дека може да бидат многу полоши за мене и мојата безбедност, моето семејство, иднина … се доверував на лаптопот … Јас правев мали видеа, што дури и ги заборавив, со денови бев во шок. Потоа, кога мислевме на монтажа за да видиме дали има нешто архивско, го пронајдовме тоа на хард диск што целосно се распаѓаше. Овие материјали сега се вреден тестамент, како жртвата издржува и како се справува со тоа во деновите по злосторството – објасни Даниела.

– Никој не може да ми ја одземе моќта да раскажувам. Таа приказна е зад мене. Јас сум ослободена од окови што сум ги имала досега, вели Даниела во еден момент од признанието.

– Mојата желба е ако има жртви на силување или семејства на жртвите, тие можат да веруваат дека траумата може да се надмине. Најсилниот пат кон излекувањето и надминувањето на оваа траума е да се зборува за тоа. Колку повеќе разговарав, толку помалку ми беше срам. На никој не треба да му биде срам да зборува за тоа, затоа што жртвите не се виновни на кој било начин – заклучи Даниела, цитирана од „Телеграф“.